چقدر خوب میشد معصیتی درکار نبود..
قصور وکوتاهی نبود..
دراینصورت بادل خوش میآمدی،....
دوباره سلامت...
دوباره لبخند شیرین و دلربایت..
دوباره احوالپرسی هایت...
شاید به آغوش میکشیدمت..
شاید این بار صدایم میزدی..
شاید...
از جنس یک دل سییییر.
میدانی تو حسرت همیشگی ام بوده ای ،
هستی ،
و
خواهی بود...
سایه غم نبودنت بر دل م ، مستدام .
درست است که دیگر نیستی، رفته ای..
ولی خدا هنوز هم مثل آن سالها،
به آبروی تو نگاهش به سمت و سوی دلم هست..
به آبروی توزیباروی، هنوز هوای مرادارد
آخر تو روزی،
سالیانی ،
برای لحظه لحظه های عمرم ،
دنیا و آخرتم بودی...
اینروزهایم را، الآنم راهم ،خدابزرگ است
دل نگران م نشوی جانان من.
روزگاری میگفتم.. ، مینوشتم..
که فقط وفقط از آن من ی، یک کلام...
الان ،همه دارندت جز من ..
تورا،حضورت را،نگاهت را که ازخودم گرفتم..
خدا، غم ت را ز دل و جانم نگیرد..
غم از دست دادنت.. غم دلتنگی برایت.
.
پ ن:
معطل من نشو، بیا نیستم...
جنسم خراب است،
عشق نمیفهمد..
لیلای دل نمی شناسد...
دلم هواااااااار هواااااااااار ، لک زده برای چشمانت....
شرم دارم که نگاهم به نگاهت بیفتد.....
دلم یک دل سییییییر چشمانت را میطلبد....
ای قلب مرا برده به تاراج.
گفته بودم که بروی!
که آسوده تر بروی، باخیال راحت تر.....
برای تو چه فرقی میکند که یکی مثل من جابزند...لنگ بزند...
برای من هم دیگر فرقی نمیکند..
بیخیال همه چیز شدم...
حتی بیخیال تو ، که همه داروندارم بودی....تمام من ، همه ی من....
بازهم میگویم که آسوده برو، قول میدم که حتی اسمی، و یادی ازتو دیگر نکنم...
امروز 17 اسفند ۹۵ ، مریض احوال بودی وتمام بدنت به یکباره خون....
همه به خاطر من بود این احوالات و....تو
این چه سری ست که نمیتوانی بیخیالم بشوی ؟؟؟؟!!!!!!!
.
.
شاید اتمام حجتی باشدبرایم که در آن دنیا هیچ گله و شکایتی دیگر از خدا نداشته باشم...
خدا عاقبتم را ختم به تو بکند ....انشالله
نمیدانستم بارفتنش ،همه چیز جای اولش برمیگردد...
فکرنمیکردم رزق وبرکت زندگی ام را نیز بارفتنش ، باخود خواهدبرد...
فکر میکردم ازدستم ناراحت و دلگیر باشد ،
ولی نه درحد نفرت....
نه اینگونه.....
ولی خب ......
گله ای ندارم...
مادربزرگ که به رحمت خدا رفت
احساس میکردم دنیا به آخررسیده
دنیا و آنچه که درآن بود برایم بی ارزشترین بودند
.
.
امروز سالروز شهادت حضرت مادر هست...
داشتم فکر میکردم بعد از رحلت حضرت رسول ، چه حسی داشتند
دنیا برایشان بی ارزش بود که....
پدرشان فقط پدر نبوده که ،
دردانه ی هستی بودند ، هم پدر بودند و هم مادر ،برای دردانه دخترش،
حضرت مادر، زهرای اطهر سلام الله علیها،
اینروزها چقدر محتاج نگاه مادرانه تان هستم
اللهم صل علی فاطمه وابیها وبعلها وبنها وسر .....
عزیزترینم؛
میبینی بخت سیاهم را.....؟!
میبینی ام چگونه بدون تو به روز سیاه نشسته ام.......
امشب درجاده ای که قراربود مرا به تو برساند ،مآه را دیدم
هنوز کامل نشده بود...
باحسرت ،یاد تو وآنروزهایم افتادم که هروقت چشمم به مآه می افتاد میگفتم به مآه من که نمیرسی...
امشب به مآه آسمان میگفتم ،دیگر درخشانی..... من مهجور دیگر کسی راندارم که باتو مقایسه اش کنم
دیگر حبیبی ندارم که زیبایی اش را به رخت بکشم....
خیالت تخت تخت.....
که دیگر مهجور در آسمانش مآه ندارد...
