یک زمانی لیلای دلم بودی ، مآه آسمانم بودی، یوسف ترینم بودی، داروندارم ، تمام من بودی.، هویت م ، شناسنامه ام بودی ، من به آبروی تو آبرویی داشتم زیبا روی من، آخرمرا باتو و با نام تو میشناختن،..... اما الان ، من بی تو، بی هویت، بی نام و نشان، بی آبرو خوب میدانم ؛ که در این بیست سال رفاقتمان پیرت کردم، میدانم که نیستی ، میدانم که مدتهاست که رفته ای، غمی نیست زیبا نگارمن،
